شرکت های درگیر در تجهیز شیمیایی صدام

بعد از توافق وین بین ایران و 5+1، پیش بینی می شود تجارت ایران با شرکت های اروپایی افزایش یابد. یکی از مسائلی که در این مورد باید مدنظر قرار گیرد؛ عدم مراوده با شرکت هایی است که مستقیما با مردم کشور ما دشمنی کرده اند. از جمله این دشمنی ها تجهیز شیمیایی صدام در جنگ علیه کشورمان است. در این گزارش به بعضی از این شرکت ها پرداخته شده است.   

* شرکت [1]Sanofi-Aventis فرانسه :

سابقه این شرکت از دوجنبه برای ایرانیان سیاه است. شرکت سانوفی آونتیس از یک طرف شرکت مریو که عامل ورود فاکتور هشت آلوده به ویروس HIV به ایران در سال های جنگ بود (معروف به پرونده خون های آلوده) را خرید. از طرف دیگر این شرکت در سال 2004 شرکت Hoechst آلمان را که گاز شیمیایی سارین به عراق فروخته بود را هم خرید. شرکت Hoechst به عنوان یکی از زیرمجموعه های سانوفی آونتیس فعال است.

* شرکت ویر پمپ (Weir Pumps[2]) انگلیس [1]:

این شرکت تعدادی از پمپ های خود را در اختیار کارگزاران هندی قرار داد که مشغول ساخت کارخانه ای برای تولید سموم شیمیایی در سامرای عراق بوده اند. این کارخانه در حقیقت مشغول تولید گاز خردل بوده است. بعدها دولت مارگارت تاچر محکوم به این شد که در حالی که از این فعالیتها آگاهی داشته است از آن جلوگیری نکرده است!

* شرکت Som Datt Builder[3] هند[1] :

 که کارخانه شیمیایی در سامرا عراق را ساخت.

* شرکت Preussag AG آلمان [2]:

فروش مواد شیمیایی و گاز اعصاب به صدام.

در سال 2002 به TUI[4] تغییر نام داد که در زمینه مسافربری و توریسم فعالیت می کند.

* شرکت  (Water Engineering Trading GmbH)W. E. T. آلمان (هامبورگ) [3,5]:

تامین مواد اعصاب و گاز فلور سدیم برای کارخانه فلوجه عراق.

* شرکت Karl Kolb[5] آلمان [3-4]:

این شرکت یکی از مهم ترین متهمان ساخت کارخانجات شیمیایی برای عراق است. بخش Pilot Plant از این شرکت در شهر دریچ متهم اصلی است.

* شرکت Alcolac International آمریکا [4]

* شرکت MEED International انگلیس [4]

* شرکت Protec SA فرانسه [4]

* شرکت China Wanbao Engineering Company[6] چین [4]

* شرکت Melchemie B.V.[7] هلند [4] :

عامل فروش مواد شیمیایی به عراق.

* شرکت KBS Holland B.V. هلند [4-5] :

عامل فروش سلاح‌های شیمیایی به عراق.

* شرکت NU Kraft Mercantile Corporation بلژیک [4]

* شرکت N.V. Phillips Petroleum Chemicals S.A.[8] بلژیک [4-5]

* شرکت Treblam اسپانیا [4]

* شرکت Rhein-Bayern آلمان [6] :

تجهیز عراق به هشت آزمایشگاه سم شناسی سیار که در کانتینر کامیون قرار داده شدند.

* شرکت Dow Chemical Company آمریکا [7]

* شرکت [9]Heberger Bau آلمان [8] :

سرویس دهی ساخت پایگاه صنایع دارویی (شیمیایی) سامرا توسط این شرکت انجام شد.

[1] http://www.theguardian.com/politics/2015/jul/03/foreign-office-did-not-stop-iraq-making-weapons-due-to-british-firms-presence

[2] http://www.referenceforbusiness.com/history2/4/Preussag-AG.html

[3] http://www.nytimes.com/1990/08/18/world/confrontation-in-the-gulf-germans-arrested-on-iraqi-exports.html

[4] http://www.serendipity.li/wot/iraq_suppliers.htm

[5] http://www.csmonitor.com/1988/1213/zchem1.html

[6] http://www.atimes.com/atimes/Middle_East/EB05Ak02.html

[7] http://www.internationalist.org/chemwarhoax0503b.html

[8] http://www.iraqwatch.org/bulletins/vol2iss1jan03.htm

* همه ی آدرس های اینترنتی موجود در مراجع در تاریخ 20 مرداد مورد دسترسی قرار گرفتند.

---

[1] http://en.sanofi.com/our_company/history/history.aspx

[2] www.weir.co.uk

[3] www.somdattrealestate.com

[4] www.tui-group.com

[5] http://www.karlkolb.com 

[6] https://www.linkedin.com/company/china-wanbao-engineering-corp-

[7] www.melchemie.com

[8] http://www.cpchem.com

[9] www.heberger.com/en/germany/heberger-gmbh/index.html

 

سفر فابیوس

چند روز پیش فابیوس وزیرخارجه فرانسه آمده بود تهران. این اتفاق بعد از چند سال و در پی توافق وین افتاد. ظاهرا فابیوس در مذاکرات هسته ای نقش پلیس بد را بازی می کرده است؛ اما اولین وزیر خارجه ای از 5+1 بود که پس از توافق به تهران آمد. دولت ایران هم از او استقبال خوبی کرد. دولت به دنبال نمایش گسترش روابط اقتصادی و سیاسی با جهان پس از توافق بود. دائما هم خبر از هیئت تجاری صد نفره و هزار نفره و غیره بود. حالا ظاهرا به علت تحریم شرکت خودروسازی پژو بازار زیادی را در ایران از دست داده بود و رنو هم که به دنبال گسترش بازار خود در ایران بود ناکام مانده بود. طبق آمار فروش پژو در ایران قبل از تحریم به سالی بیش از 400 هزار دستگاه رسیده بود. بنابراین ایران جزو رده های بالای فروش خارجی پژو قرار داشت. به تبع اینها به دنبال بازسازی خود از طریق تسخیر دوباره بازار ایران هستند.

اما مساله دیگری که در این بین وجود داشت پرونده فاکتور هشت آلوده (معروف به خون های آلوده) بود. سال ها قبل فرانسه مقداری داروی فاکتور هشت به برخی کشورها صادر کرد. ظاهرا فرانسوی ها فهمیده بودند که این داروها چون گرما ندیده اند می توانند آلوده باشند. اما به خاطر رقابت و سود (یا اهدافی دیگر؟) اینها را به ایران و بیش از ده کشور دیگر صادر می کنند که باعث آلودگی بیماران هموفیلی نیازمند به فاکتور هشت در این کشورها به ایدز می شود. بعدها دادگاهی هم در ایران و در فرانسه در این باره تشکیل می شود. یکی از متهمان اصلی این دادگاه فابیوس نخست وزیر وقت فرانسه بوده است.

اعتراضاتی به این سفر از طرف چند نماینده مجلس و در فرودگاه توسط چند دانشجو انجام شد. اما دولت ظاهرا هنوز مست توافق است. آیا حداقل نمی شد دریافت غرامت از فرانسه را در دستور کار قرار داد. متاسفانه حتی وزیر بهداشت که انتظار می رود حامی بیماران باشد گفت که مطرح کردن این پرونده در این شرایط به مصلحت نیست!

از طرف دیگر متاسفانه آنقدر ما غافلیم که شرکت فرانسوی مقصر در این واقعه با نام دیگری (سانوفی آونتیس) همین الان به کشور ما دارو صادر می کند! حتی شنیده ام شرکت های آلمانی که در زمان جنگ ایران و عراق به عراق مواد شیمیایی برای سلاح شیمیایی می فروختند الان با ایران رابطه ی تجاری دارند! کار سختی است اگر ایران یک لیست سیاه از این دست شرکت ها تهیه کند و مبادله هر فرد و شرکت ایرانی با اینها را تحریم کند؟